Edith, 35 jaar, ziekte van Crohn

Al jaren had ik klachten. En sinds kort weet ik de diagnose: de ziekte van Crohn. Een opluchting dat ik weet wat het is. Maar ook een grote schok. Het betekent dus dat het nooit meer over gaat. Ik wil het niet. Die pijn, de moeheid, de opnames. Ik zie er tegenop dat dat altijd zo zal blijven.

Ik wil geen patiënt zijn. Ik ben jong en heb nog zoveel plannen. Ik wil een gezin stichten met mijn vriend. Maar kan dat wel? Kan ik dat aan? Hoe ziet mijn toekomst eruit?

Ik wou dat ik was zoals mijn vriendinnen. Voor hen lijkt alles zo vanzelfsprekend. Ze hoeven nergens over na te denken. Maar ik kan gewoon niet alles. Maar ik wil wél alles.

De laatste tijd heb ik steeds meer het gevoel dat ik mezelf voorbij ren. Ik weet wel dat ik rustiger aan moet doen, maar ik wil het niet. Daar ben ik toch veel te jong voor? Maar als ik meedoe met het tempo van anderen, moet ik daar altijd later de prijs voor betalen. En dan denk ik weer: rustig aan doen bestaat niet als je straks een klein kind hebt. En dan pieker ik weer over de toekomst.

Waarom Coaching voor Edith nuttig is

Edith had moeite haar ziekte in te passen in haar leven, en te accepteren dat zij er rekening mee zal moeten houden. In de coaching is er ruimte voor haar verdriet en angst.

Ze kan onderzoeken wat haar ziekte betekent in haar leven. Ook kan ze door huiswerkopdrachten erachter komen waar haar grenzen liggen en keuzes maken wanneer ze die wil respecteren en wanneer niet. Ze kan haar kinderwens onderzoeken.

Waar is ze bang voor? Is het reëel te denken dat het kan? Waarom wel of niet? En wat betekent dat? Ze krijgt helderheid, waardoor ze samen met haar vriend een beslissing zal kunnen nemen.